Kurtiz’in aramızdan ayrılışının 5. yılı…

Yeşilçam’ın en başarılı oyuncularından, Yılmaz Güney’in en yakın dostu, Ezel’in ‘Dayı’sı, Emek Sineması’nın vefakar bir seveni Tuncel Kurtiz'in aramızdan ayrılışının 5'inci yılı. 1 Şubat 1936'da Kocaeli'de doğan Tuncel Kurtiz, 27 Eylül 2013'te hayata gözlerini yumdu.

Bizlere unutulmayacak izler bırakan Tuncel Kurtiz oyunculuk hayatına Dormen Tiyatrosu ile başladı. 1981 yılında Nurettin Sezer ile birlikte kaleme aldığı Gül Hasan filminin senaryosu ile Antalya Altın Portakal Film Festivalinde en iyi senaryo ödülünü aldı. Oyunculuğa başladığı andan itibaren en yakın arkadaşı Türk sinemasının unutulmaz ismi Yılmaz Güney oldu.

Yılmaz Güney ve Tuncel Kurtiz ‘Duvar' filminde beraber oynadılar. Ne yazık ki filmden bir yıl sonra en yakın arkadaşı Yılmaz Güney'i kaybetti.

O yıllarda işçinin, emekçinin yanındaki duruşuyla dikkat çekti. 2000'li yıllarda ise Türk dizilerinde boy göstermeye başladı. Hacı, Asi, Güz Sancısı ve Ezel gibi dizilerde rol aldı. 2010 yılında Tuncel Kurtiz ve Dostları isimli bir program yapan Kurtiz, aynı yıl BBC'nin Hayat (Life) belgeselini seslendirdi. Ekim 2011'de ise 48. Altın Portakal Film Festivali'nde Yaşam Boyu Onur Ödülü aldı.

Ünlü oyuncu Tuncel Kurtiz’in mezarı, Balıkesir’in Güre ilçesindeki Tahtakuşlar Köyü’nde yer alıyor.

Gezi Parkı Direnişi'nde gençlerin yanında oldu. Çarşı hakkında dava açıldığında grubun yanında olduğunu duyurdu. Hak savunmaktan hiçbir zaman vazgeçmedi.

Kurtiz ölümünden bir süre önce Kaz Dağları'na yerleşti. Solgun bir eylül günü yaşama veda eden usta sanatçı, çok sevdiği Kaz Dağları'nda toprağa verildi.

TUNCEL KURTİZ’İN 17 SÖZÜ

• “Bir şey olmuyorsa ya daha iyisi olacağı için, ya da gerçekten de olmaması gerektiği için olmuyordur.”

• “Tüm masumiyetiyle hayatımızda yer alan bu çocukların bu denli katledilmesine ve buna göz yuman duyarsızlara şaşırıyorum!”

• “Seni ölüme götürse de, doğrudan asla şaşmayacaksın.”

• “Uykun gelmiyor diye gözlerini suçlama, belki de o beklediğin uyku değildir.”

• “Ve son sözü hep alın yazısı söyler.”

• “Dön bak arkana yeğen. Gitmez” dediğin kaç kişi yanında?”

• “Yalnızlığına iyi bak ve çok iyi sahip çık, kaç kişinin emeği var onda.”

• “Unutma insan paranın sahtesini yapar, parada insanın.”

• “Artık kaybedecek hiçbir şeyinin kalmaması, özgürlük olsa gerek.”

• “Sen ağaç baltaya ne demiş bilir misin kardeş? Ben senin beni kestiğine değil, sapının benden olduğuna üzülüyorum!”

• “Acı çekmiş hiç kimse, artık eskisi gibi değildir.”

• “Hayatın kuralı bu yeğen. Ne kadar uzağa gidersen git başladığın yere dönersin sonunda. Ne kadar değişirsen değiş, Nerede mutlu olduysan hep oraya çevirirsin kafanı.”

• “Elinden bir şey gelmeyince kabullenmek kolaydır.”

• “Asıl çaresizlik kendine elimden geleni yaptım mı diye sormaktır.”

• Bazen karşımızdakine “kendi adıma çok üzüldüm” diyemediğimiz için, “senin adına çok sevindim” deriz.”

• “Herkesin bir geçmişi vardır, bir de geçmemişi.”

• “Gömdüm hepsini, geliyorum. Bütün ölülerimi gömdüm, geliyorum. İnsan yaşıyorken özgürdür yaklaştım iyice, geliyorum. Her insan biraz ölüdür Biz de biraz ölüyüz. Ölüler ki bir gün gömülür. İçimizdeki ölüler, dışımızdaki ölüler. İnsan yaşıyorken özgürdür. İnsan yaşıyorken özgürdür.”

SÖZCÜ