Bir dönemin ünlü oyuncusu İpek Erdem, imajını yeniledi. 36 yaşındaki İpek Erdem, saçlarını '3 numara' kestirdi. Oyuncu fotoğraflarınla birlikte yayınladığı metinde duygularını paylaştı.

Şimdi hayatım, tercihlerim, yolum tamam...

Son 15 senedir işimi daha iyi yapabilmek için normal çalışmalarıma, yaptığım işlere devam ederken bir taraftan kendime ve sağlığıma doğru yolculuğuma çıktım. Malum, tahmin edersiniz ki 18 yaşında bir ülkede tanınmak ve büyük bir etki yaratmak her halükarda çok sarsıcıydı...Saçımın teline sarı sürmem derken sarışın bir “Barbi” olmuştum... Bittikten sonra da uzun bir süre uzaklaşmaya çalıştım ne yalan söyleyeyim. Ama uzun zamandır sarışın olmayı seviyor ve bir ülkeye “Barbi” lakabıyla çok da güzel, naif, öğretici heleki ustam, hayran olduğum oyuncu Perran Kutman ile güzel etki etmekten dolayı son derece mutlu ve memnunum. Açıkçası işin şan, şöhret, para, popülerlik kısmı ilgilendirmedi beni... asla yapmam gerekiyor diye bir şeyi yapamadım. Denediysem de vazgeçmem uzun sürmedi.

Ama uzun yıllar maalesef dizide oynamak zorunda hissettim kendimi ve bu bence biz günümüz oyuncularının yaşadığı ciddi bir yanılsama ve stres kaynağıdır. Sanki dizi yapmazsak aç kalırmışız gibi bir anksiyete var... Halbuki yapılabilecek ve yapmamız gereken çok şey var...Kendimi bildim bileli beni tek ilgilendiren şey sanat ve işimi iyi yapmak için kafa patlatmak oldu... Hele ki çok kıymetli bir okulda okurken bu karmaşada her zaman önceliği ona verdim... Bunu bir çok işin ehli insanlar saçma buldu. Halbu ki ben bir taraftan kız çocuklarının okulda taklit ettiği bir örneğe dönüştüğüm için kendimi sorumlu hissediyor, daha iyi bir oyuncu olmak için çalışıyor, altından kalkamayacağımı hissettiğim işleri kabul etmiyordum özellikle de sizin için... tüm bunların yoğunluğu beni kendime attı, 21 yaşımda ilk defa bunalıp, tek başıma çıktığım bir tatilde kendimi sevmem ve tamamen içimden gelen sesi dinlemem gerektiğini anladım. O gün bu gündür kendimle hem hâlim...

Her zaman içimden geldiği gibi davrandım. Onun doğru olduğunu biliyordum.​

E diyordum “Şimdi hayatım, tercihlerim, yolum tamam...” 15 senelik yolumda toplumsal ve evrensel bilincin bana ait olmayan neyi varsa bir heykeltraş gibi üstümde kıra kıra ilerledim ve sonunda İpek’e o kadar kafi bir şekilde ulaştım ki gerçekten fiziksel olarak da ben kimim görmek istedim. Kafamın şekli nasıl, saçımın beyazları nerede?... bu tamamlanmamın Kaş’ta annemin yanında olması çok manidar değil mi? Onunla beraber kim bilir kaçıncıya ama tam olarak yoluna girmiş İpek olarak yeniden doğuşum...

Hepimiz gibi çok bedel ödedim. Şükür ki geldiğim noktada mükemmel bir nizamın olduğuna tam güveniyor ve teslimim. Bu yüzden genel olarak huzurluyum. Anlık nadir korku ve kaygılar ancak bana ne yapmam gerektiği mesajını veriyor ve yapıyorum..​

Her geçen yıl arınıp, kabul edip, bedelini ödeyip, kendi yoluma girdikçe o yoldaki insanlarla karşılaştım.

Şimdi ise Nisan ayında Viyana’dan aldığım teklif ile bir oyun yazıyor, oralarda turne yapma yolunda ilerliyorum. Daha olabilecek bir çok iş görüşmelerim var oralarda... Önümüzdeki zaman ne gösterirse kabulüm. Elimden geleni yaparım. Şu anda İstanbul dışında, kampta, biraz o taraflardaki Türk seyircisi ile buluşmaya, biraz oraları, oralardaki sanatçı arkadaşlarımı deneyimlemeye, yaşamaya hazırlanıyorum.

Barbi yaşayacak,

hayat devam ediyor,

ben yolumda,

kendim olduğum için mutluyum.

Saçımı böyle yapmak gerçekten çok cesaret istedi.

Kafamı beğendim.

Kendimi sevdim.

Bu halde sarı olmayı deneyimleyeceğim.

Fakat bu halimi o kadar sevdim ki böyle gidesim var.

Bakalım.

Hayatı kendim olarak, yolumda yaşamak çok güzel...

Sevgiler İpek Erdem

HÜRRİYET