''Bu işin fıtratında var, kimse seni koruyama…''

Cumhuriyetimizin tüm kazanımlarını yerle bir et, yok pahasına yabancılara sat,

ama komutanlarını terörist et, subaylarını koruyama…

kutulara, kasalara, odalara paraları doldur,

ama gariban milletin vergilerinden Diyanet'e verilen milyonları koruyama…

kumpasçıya, komplocuya, çete liderine arka çık,

ama yazı yazanı, fikir üreteni, kitap yazanı koruyama…

Mısır'da ölen kıza ağla, Şam'da namaz hayalleri kur,

ama işinden çıkıp evine gitmek için durakta otobüs bekleyenleri koruyama…

acılı halkı yere yatırıp tekmeleyen memuru el üstünde tut,

ama yerin yüz metre altında can veren emekçiyi koruyama…

Ortadoğu'da bizden habersiz yaprak kıpırdamaz de,

Ankara'nın göbeğindeki insanları koruyama…

pislikler ortaya çıkmasın diye Fidan'ı kimselere verme

ama bu ülkenin gencecik fidanlarını koruyama…

eşiyle ve oğluyla seyahat eden polisini koruyama,

teröristle mücadele eden subayını koruyama,

ilçe jandarma komutanını koruyama,

sana destek verdiği için hedef olan korucunu koruyama,

lojman vermediğin için kışla dışında oturan uzmanını koruyama,

hamile eşi için pazardan alışveriş yapan astsubayını koruyama,

ekmek parası için elli katlı plazalarda çalışan işçini koruyama,

ama sarayını, koltuğunu koru.

Yok öyle, kendini istediğin kadar koru,

"bu işin fıtratında var"

gün gelir halkın adaleti karşısında kimse seni koruyama…

…

Ankara'nın taşına bak

gözlerimin yaşına bak

uyan uyan Gazi Kemal

şu feleğin işine bak!

Ankara'nın dardır yolu

düşman aldı sağı, solu.

sen gösterdin paşam bize

böyle günde doğru yolu.