Bir Çocuk Bin Vatan

   Bir tek çocuk ölecekse, ne devlet, ne bayrak, ne millet, hiçbir şey istemiyorum. Ve şu an lanet ediyorum bütün sınırlara, ırklara, dinlere, mezheplere ve çocukların açlığına, yoksulluğuna ve ölümüne sebep olan her şeye… her şeyiniz yerin dibine batsın.

   Şöyle bir düşünün, küçük bir bebeğin sıcaklığını, elini avucunuza alıp okşadığınızı, yüzüne dokunduğunuzu, kötülük bilmeyen kalbinden yüzüne yansıyan o masum gülüşü…

   Düşündünüz mü?

   Böyle bir masumun, çaresiz, küçük bir bedenin katledildiğini, kurşunlandığını, bombalandığını düşünün şimdide. Düşününce vicdanınız kabul ediyorsa insanlığınızı sorgulamanın zamanı gelmiş demektir.

   Körleşmiş vicdanlar, silaha teslim olmuş yürekler, nasıl da kıyıyorlar küçücük bedenlere insafsızca... çocuğun tarafı olmaz! Devleti, milleti olmaz. Bir devlet için bir çocuk dahi feda edilemez. Ama bir çocuk için bin devlet feda edilmeli.

   Yoksulluk, silahlı çatışmalar, ırkçılık, ayrımcılık, eşitsizlik... Dünyanın fotoğrafı böyle. Küresel kapitalist sistem, güç merkezlerini sağlamlaştırırken yoksulluğun artmasına, silahlı çatışmalara, ırkçılığa, ayrımcılığa ve eşitsizliğe neden olmaya devam ediyor. Çocuklar da bu dünya düzeninin yol açtığı yoksulluğun, yoksunluğun, ayrımcılığın, ırkçılığın vb. sorunların yeni boyutlarının etkilerini yaşıyor: Ekonomik istismar, çocuk ticareti, zorunlu göçle vb. sorunlarla karşı karşıya kalıyorlar. Çocukların yaşam, sağlık, eğitim, güvenli bir çevre, dil ve kültür, katılım, güvenlik içinde ve onurlu yaşama hakları ihlal ediliyor. Tüm bu sorunlar toplumun tüm kesimlerini ama öncelikle ve daha çok çocukları etkiliyor.

   Gelin hayatınızın en büyük ve en değerli çığlığını atın ve deyin ki;

   “Bir çocuk yaşamı, bin devlete, bin millete, bin bayrağa bedeldir.”

   Deyin ki; bir tek masum can daha vahşileşen insanın soğuk silahıyla son bulmasın.