Emek Kutsaldır

   Yaşasın 1 Mayıs!

   Tüm Emekçilerin Emek ve Dayanışma Günü Kutlu Olsun…

   Emeğimize, alın terimize değer verenlerle bayramımız kutlu olsun!

   Çalışanın sermayesi emeğidir…

   Çalışanın emeğine, emeğin kutsallığına değer vermeyenler iş ahlâkı olmayanlar,  emeği, çalışanı sömürenlerdir.

   Sömürü, emeğin hiçe sayılmasıdır! İş ahlakı olarak sömürü düzenine sahip bir ülkede yaşıyoruz…

   İş ahlakına sahip olanlar, iş hayatında doğruluğu esas alan,  emeğe saygıyı ilke edinen, ücretlendirmelerde ahlâki ilkeleri gözetenlerdir.

   Birçok işveren çalışanına para kazandırmamaya çalışıyor. Ne öldüren ne de güldüren bir sömürü sisteminde çalışma ihtiyacı olan insanları sisteme mecbur bırakıyorlar.

   “Sen gidersen başkası gelir” tehditleri ile düşük ücrete çalıştırıyorlar.

   İş ahlâkı da olmayınca toplumda doğal olarak sömürü düzeni hâkim oluyor! 

   İnsan sosyal bir varlıktır.

   İşveren, çalışanın, çalışan da işverenin ekonomik konularda hak ve hukukunu gözetmelidir. Bu etkileşimin sağlıklı bir zeminde gerçekleşmesi için toplumun ekonomik sistemde ahlâk kuralları göz ardı edilmemelidir.

   Ne yazık ki ekonomik kurallar açısından dünya geneline hâkim olan ekonomik anlayış kapitalizmdir!

   Kar etme arzuyla “kutsal” yaşamı elde etmeye çabalayan her işveren, çalışanın hakkını yediği sürece çalışma hayatı ahlak erozyonuna uğrayacaktır.

   Teknolojik gelişmelerin hızı da iş ahlâkı üzerinde de tahribata yol açmıştır. Tüketim hızı ile ekonomide kapitalizm sistemini uygulayan toplumlar da her geçen gün ahlâki değerlerden uzaklaşıyor. Kar etme güdüsü, herhangi bir engel tanımadan, sömürüyü olağanlaştırıyor.

   Çalışmak sosyal hayatın sağlıklı bir şekilde devamı için gereklidir.

   İş yapmayı ve emeğinin karşılığını almayı, sağlıklı şartlarda çalışmayı kim istemez?

   Çalışanın ekonomik hak ve özgürlüğüne riayet etmemek, emeği hiçe saymak, çalışanı çaresizliğe mahkûm etmektir.

   Kahrolsun emek hırsızları!

   Kahrolsun emeği ve ekmeğini sömürenler!

   Toplumun değişik alanlarında sömürünün yaşandığı pek çok ilişki biçimi vardır.

   SÖMÜRÜ BİR İŞ AHLAKI SORUNUDUR!

   Özellikle ‘iş hayatında sömürü’ bir iş ahlâkı sorunudur.

   Sömürünün ‘sağcısı-solcusu’ olmaz!

   Çalışma hakkını ve emeğe saygıyı esas almayan; çalışma kurallarının belirlenmesinde, çalışanlara sağlıklı iş ortamının sağlanmasında ve ücretlerinin ödenmesinde ahlâki ilkeleri gözetmeyenler ne sağcıdır ne solcudur…

   Vicdansız, emek hırsızıdır!

   Çalışma hayatında ideal davranış ve düşünceden uzak ekonomik ve sosyal alanda kirlilik ve yozlaşma yaşanıyor. Birçok işveren ve yönetici de vicdanının sesine kulak verme ve utanma duygusu kalmamıştır.

   İş ahlâkı, ekonomi ve iş dünyasının sağladığı imkânlar karşısında sağduyulu seçimler yapmamızı sağlayan önemli bir değerdir. 

   Dolayısıyla iş ahlâkı olmadan ekonomik kurumların sağlıklı işletilmesi ve çalışanların haklarının tam olarak korunması mümkün değildir. Sosyal ve ekonomik hayat şartlarının giderek zorlaştığı bir ortamda evrensel değerler olarak bilinen doğruluk, dürüstlük ve insan hakları gibi ilkeler artık kimsenin umurunda değil.

   İnsanların kâr etme güdüsüyle gözleri kararır ve bazen de acımasızca kâra götüren her yolu meşru sayarlar! 

   Kişilik haklarına hakaret yönüyle bireye yapıla sömürü; üretici işgücünün yok edilmesi açısından da  topluma karşı yapılmış büyük bir haksızlıktır. Sömürü başkalarının gücünden ya da maddî kaynaklarından karşılıksız olarak menfaat sağlama, insanın başkası tarafından ezilmesi, şahsiyetinin yok edilmesi, enerji ve birikiminin hiçe sayılması anlamına gelir.

   Özellikle siyasal ve ekonomik açıdan güçlü olan kişi ya da kurumlarda sömürünün daha fazla yapıldığını söylemek mümkün… Çünkü ekonomik üstünlük onların tek hedefidir. Onlar için var olmak, istediğini elde etmek, insanlar arasındaki maddi üstünlüğü devam ettirmek demektir. Sömürüden yana olan zengin ve güç sahiplerinin tek amacı her şeyi olduğundan fazla kazanmaktır.

   Onlar için işçinin, emekçinin, emeğin hakkı yoktur, tek hak kendi hakları ve mutluluklarıdır…

   Kahrolsunlar…