Naylon çadırda yaşam savaşı

İZMİR'in Beydağ ilçesinde, naylon çadırda kalan 4 aileden yüzde 65 engelli raporu bulunan Cavit Başoğlu, kış aylarında zor şartlarda yaşadıklarını, çadırlarının su aldığını ve soğukta titreyerek uyuduklarını anlatırken, yetkililerden yardım istedi.

İşşiz olan ve yıllar önce yere düşen pompalı tüfeğin patlaması sonucu sağ bacağından yaralanıp, yüzde 65 fiziksel engelli kalan Cavit Başoğlu, resmi nikahsız eşi Ayfer Sakin, yüzde 50 zihinsel engelli raporlu kızı Ayşe Nur (8) ve oğlu Halil (5) ile birlikte, 1 yıldan bu yana Beydağ'daki kırsal Eğridere Mahallesi'nde kurdukları naylon çadırda yaşamını sürdürüyor. Aile, yaklaşık 1 yıl önce Ödemiş ilçe merkezindeki, kirası 200 TL olan derme- çatma evde kalırken, zihinsel engelli Ayşe Nur'un bir komşularının otomobilinin boyasını çizmesinin ardından yaşanan kavga sonrasında oradan ayrılıp bu naylon çadırı kurmak zorunda kaldı. Yaşamlarını devletten aldıkları engelli maaşıyla sürdürdüklerini belirten Cavit Başoğlu, zor şartlarda yaşadıklarını, çadırlarının su aldığını ve titreyerek uyuduklarını belirterek yetkililerden yardım istedi. Beydağ 80'inci Yıl Aşağı Aktepe İlkokulu 2'nci sınıf öğrencisi, engelli Ayşe Nur, haftada 2 gün de tedavi amaçlı olarak Ödemiş'teki Aktif Değişim Rehabilitasyon Merkezi'ne gidiyor. Cavit Başoğlu'nun ağabeyi, mermer ustası Hüseyin Başoğlu, Beydağ Belediyesi'nin çadıra elektrik temin ettiğini, Beydağ Kaymakamlığı'nın da kömür ve nakit para gibi çeşitli yardımlarda bulunduğunu, fakat bunun yeterli olmadığını söyledi. Ağabey Hüseyin Başoğlu, şöyle dedi:

"Biz yetkililerden en azından bir prefabrik ev istiyoruz. Kardeşim ve kardeşimin kızı Ayşe Nur engelli. Ne kardeşimin, ne de eşinin işi var. Tek gelirleri aldıkları engelli maaşı ve kaymakamlıktan gelen ufak tefek yardımlar. Kaldıkları yer gerçekten çok sağlıksız. Suyun içinde yatıyorlar, tuvaletleri yok. Beydağ Kaymakamlığı elektrik verdi, bir tek o var. Ben sadece kardeşim için bir prefabrik ev istiyorum."

Davut CAN/İZMİR, (DHA)