Reyhanlı’nın sakin sokaklarından birinde dört katlı bir bina. Önünde iki otobüs duruyor. Kapalı kapılar ardından çocuk sesleri geliyor. Birazdan okul zili çalacak, çocuklar otobüslere binip kamplara dağılacak. Okulun bahçesine giriyorum. Yanıma okul rehberi olduğunu söyleyen bir kişi geliyor. “Girmek yasak” diyor. O sırada içerde yabancı medyadan bir grup insanın çekim yaptığını görüyorum. “Ya onlar?”diyorum. Onların Koreli olduğunu söylüyor. Eğitim verilen binanın kapısında Al Salam School yazıyor. Bu özel bir okul. Müdiresi Suriye asıllı bir Kanadalı. Adı Hazar Al Mahayni. 63 yaşında. Başı örtülü. 2012 yılında eczacılık mesleğini bırakarak Kanada’dan Reyhanlı’ya gelmiş. Koreli TV ekibini uğurladıktan sonra yanıma geliyor. Fransızca konuşuyoruz. 6 ile 15 yaş arası çocuklara eğitim verdiklerini, 2012 yılında 300 öğrenciyle başladıkları eğitime bugün 1500 öğrenciyle devam ettiklerini, her ay öğrenci sayısının arttığını, yakında ek binaların da açılacağını söylüyor.

Kız öğrenciler için neden ayrı bir mescit olduğunu sorunca benden kimliğimi istiyor. Hazar Al Mahayni’ye sarı basın kartımı gösteriyorum. Tedirgin oluyor. “Siz Türk’sünüz” diyor. “Bize Türk basınına konuşmama talimatı verildi, size konuşamam, okulumu kapatırlar” diyor ve hızla yanımdan uzaklaşıyor. Ne olduğunu anlayamadan üç kişi tarafından okul kapısının önüne konuyoruz. Güney Kore televizyonunun rahatça çekim yapabildiği, Reyhanlı’da İslami eğitim veren bu özel okul neden Türk basınına yasak? Kolejin kurucularının Bahreyn’in önde gelen işadamları var. Arapça ve İngilizce eğitim veriyor.

Okul kitapları Katar’dan geliyor. Araştırdığımda okulun İstanbul Fatih’te şubesinin bulunduğunu görüyorum. Facebook sayfasında ise şu yazıyor: “Kız ve erkek öğrencilerin ayrı sınıflarda eğitim göreceği Al Salam School’un ilkokul, ortaokul ve lise bölümlerinin açıldığını velilere bildiririz.”